บทว่า สามญฺญตฺถํ ได้แก่ นิพพาน. จริงอยู่ นิพพานนั้นท่าน
กล่าวว่า ประโยชน์ของความเป็นสมณะ เพราะควรเข้าถึงโดยความเป็นสมณะ.
บทว่า พฺรหฺมญฺญํ คือความเป็นผู้ประเสริฐสุด. บทว่า พฺรหฺมญฺ-
ญตฺถํ ได้แก่ พระนิพพาน เพราะควรเข้าถึงโดยความเป็นผู้ประเสริฐสุด.
เกจิอาจารย์กล่าวว่า นิพพานอันมาแล้วว่า เป็นที่สิ้นไปแห่งราคะในหนหลัง
และใน 3 สูตรนี้ในที่ใด ๆ แม้อรหัตก็ควรในที่นั้น ๆ เช่นกัน.
จบอรรถกถาปฏิปัตติสูตรเป็นต้น
จบปฏิปัตติวรรควรรณนาที่ 4

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. ปฏิปัตตสูตร 2. ปฏิปันนสูตร 3. วิรัทธสูตร 4. ปารสูตร
5. ปฐมสามัญญสูตร 6. ทุติยสามัญญสูตร 7. ปฐมพรหมัญญสูตร
8. ทุติยพรหมัญญสูตร 9. ปฐมพรหมจริยสูตร 10. ทุติยพรหมจริยสูตร